Το ελληνικό νομικό σύστημα προβλέπει το δικαίωμα του κάθε διαδίκου να προσφύγει στον Άρειο Πάγο, εφόσον έχει χάσει στο Εφετείο (ή σε κάποιες περιπτώσεις στο Πρωτοδικείο). Η διαδικασία στον Άρειο Πάγο σχετικά με την αναίρεση αποφάσεων του δεύτερου βαθμού (Εφετείου) είναι μία πολύ δύσκολη δικονομική διαδικασία που απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή απο νομικής άποψης ως προς την διατύπωση των σχετικών ισχυρισμών. Παρακάτω αναλύονται κάποια ζητήματα που όμως δεν αφορούν σε ποινική καταδίκη και ποινικές διαδικασίες (φυλάκιση κλπ) αλλά στις αστικές υποθέσεις και διαφορές.
Η κατάθεση της αναίρεσης ως δικογράφου επιτρέπεται μόνο με βάση ειδικούς, από το νόμο καθοριζόμενους λόγους, οι οποίοι:
α) Είναι περιορισμένοι και αυστηρά προσδιορισμένοι από το νόμο χωρίς να επιτρέπεται η προσβολή κάθε είδους νομικού παραπόνου ή νομικού ισχυρισμού κατά της απόφασης του Εφετείου.
β) Δεν επιτρέπουν τον έλεγχο από τον Άρειο Πάγο των δεκτών γενόμενων από το δικαστήριο της ουσίας πραγματικών γεγονότων δηλαδή των πραγμάτων και των περιστατικών που αποδείχθηκαν. Ελέγχεται από τον Άρειο Πάγο μόνο η χρήση των πραγματικών αυτών περιστατικών και πραγμάτων για την εφαρμογή του εκάστοτε κανόνα (υπαγωγή πραγματικών περιστατικών στον εφαρμοστέο κανόνα δικαίου). Από τις αποφάσεις που εκδίδει ο Άρειος Πάγος επί αναιρέσεων προκύπτει ότι οι λόγοι που γίνονται δεκτοί από το δικαστήριο αυτό είναι λόγοι που κυρίως αφορούν στην εσφαλμένη ευθεία ή πλαγια ερμηνεία ή εφαρμογή κανόνων ουσιαστικού δικαίου, η εσφαλμένη αποδοχή ή απόρριψη αυτοτελών ισχυρισμών, η κήρυξη απαραδέκτου ή ακόμα και η λήψη υπόψη ή η μή λήψη υπόψη ενός αποδεικτικού μέσου κατά τρόπο που αφήνει ασάφειες για την δικανική κρίση του Εφετείου.
Αυτό που τονίζουμε πάντοτε στους πελάτες της δικηγορικής μας εταιρείας για τις υποθέσεις που αναλαμβάνουμε εμείς για εκδίκαση στον Άρειο Πάγο, είναι ότι:
α) Το αν κάποιος θεωρεί ότι αδικήθηκε στο Εφετείο και στον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας της ελληνικής δικαιοσύνης δεν αρκεί για να κάνει αίτηση αναίρεσης ή δε σημαίνει αυτομάτως ότι έχει βάσιμο λόγο να κάνει αναίρεση στον Άρειο Πάγο και
β) Η σύνταξη μίας αίτησης αναίρεσης στον Άρειο Πάγο είναι το δυσκολότερο και πιο επίπονο δικηγορικό καθήκον. Οι κανόνες για τις αναιρέσεις είναι τόσο αυστηροί για τη σύνταξη και μόνο του περιεχομένου της αίτησης αναίρεσης ώστε πρακτικώς να απαιτείται ιδιαίτερη εξειδίκευση του δικηγόρου που αναλαμβάνει τη σύνταξη ή την αντίκρουση μίας αίτησης αναίρεσης.
Αυτό που πρέπει κάποιος να γνωρίζει εκ των προτέρων είναι ότι η επίδοση της απόφασης του Εφετείου θέτει σε κίνηση την πολύ σύντομη προθεσμία για την αίτηση αναίρεσης δηλαδή την προθεσμία των τριάντα ημερών. Η προθεσμία αυτή όμως δεν ξεκινάει αν δεν έχει επιδοθεί η απόφαση στον διάδικο που έχασε με δικαστική επιμελητή.
Συνεπώς, σημασία έχει αν έχει ήδη επιδοθεί η απόφαση, αλλιώς δεν ξεκινά αυτή η προθεσμία. Αν η απόφαση του Εφετείου είναι απόφαση που επιβάλλει την καταβολή χρημάτων (καταψηφιστική ή αναγνωριστική απόφαση επί αγωγής για χρήματα) τότε υπάρχει και ανάγκη αναστολής της εκτέλεσης της απόφασης του Εφετείου που είναι ακόμα πιο σύντομη (τρεις ημέρες) και ακόμα πιο δύσκολο να γίνει δεκτή. Συνεπώς, μόλις εκδοθεί η απόφαση και κάποιος ενδιαφέρεται να κάνει αναίρεση, πρέπει άμεσα να επικοινωνήσει μαζί μας ή με κάποιον δικηγόρο που έχει εμπειρία με την σύνταξη και εκδίκαση αιτήσεων αναιρέσεων.
Συνεπώς, όποιος θέλει να ασκήσει αίτηση αναίρεσης πρέπει άμεσα να απευθυνθεί σε ειδικευμένο δικηγόρο και να του ζητήσει τη μελέτη της υπόθεσής του προκειμένου να διαπιστώσει αν μπορεί και αν αξίζει να κατατεθεί αίτηση αναίρεσης.
Η δικηγορική μας εταιρεία έχει χειριστεί υποθέσεις τέτοιας φύσης, όμως η
απλή ανάγνωση του παρόντος δεν παρέχει πλήρη ενημέρωση, η οποία παρέχεται από τους δικηγόρους της εταιρείας μας.
