Όλα αυτά τα συμφωνητικά ονομάζονται από τα συμβαλλόμενα μέρη MOU (Memorandum of Understanting) ή Σύμβαση Πλαίσιο ή Προσύμφωνο ή και με άλλες παραπλήσιες ονομασίες. Με βάση τις σχετικές συμφωνίες που διαμορφώνουμε για τους πελάτες μας, παρακάτω παραθέτουμε τις βασικές διακρίσεις με ενημερωτικό σκοπό.
Ωστόσο, υπογραμμίζουμε ότι:
- Η σωστή διαμόρφωση του περιεχομένου των συμφωνιών αυτών εναπόκειται στο νομικό σύμβουλο του επιχειρηματία που θα αποδώσει τη σωστή διατύπωση στη σύμβαση προς εξασφάλιση του επιχειρηματία.
- Συχνά μπορεί να γίνονται νομικές διατυπώσεις στις συμβάσεις που εξασφαλίζουν τον επιχειρηματία, χωρίς να γίνονται εύκολα αντιληπτό το περιεχόμενο από κάθε αναγνώστη της σύμβασης ή ακόμα και από κάθε συμβαλλόμενο.
Παραθέτουμε τις βασικές διακρίσεις των συμβατικών κειμένων που ζητούν συχνά οι πελάτες.
Επιστολή προθέσεων:
Με την «επιστολή προθέσεων» ο ένας επιχειρηματίας ενημερώνει εγγράφως και επισήμως τον άλλο επιχειρηματία για την πρόθεσή του και την θέλησή του α) να διαπραγματευθούν και β) ενδεχομένως να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία. Εκδηλώνει την πρόθεσή του για τις προπαρασκευαστικές διαδικασίες και διαπραγματεύσεις που ίσως οδηγήσουν στην οριστική υπογραφή συμβάσεως χωρίς όμως να υπάρχει δέσμευση κατάληξης τελικά σε συμφωνία.
MOU:
Το Memorandum of understanding αποτελεί συμφωνητικό που δεν είναι οριστική συμφωνία ούτε δεσμεύει τα συμβαλλόμενα μέρη ότι θα καταλήξουν οπωσδήποτε σε οριστική συμφωνία. Ωστόσο, περιγράφει δεσμευτικώς τη διαδικασία διαπραγματεύσεων μέχρι την οριστική συμφωνία, το χρονικό πλαίσιο αυτών, τους στόχους και τις γενικές γραμμές τόσο της διαπραγμάτευσης όσο και της πιθανής συμφωνίας. Παράλληλα περιγράφει το είδος των διαπραγματεύσεων αλλά και το βαθμό αποκάλυψης πληροφοριών από το ένα συμβαλλόμενο μέρος προς το άλλο. Με αυτό το συμφωνητικό τίθεται χρονοδιάγραμμα, σειρά και βήματα κινήσεων και εργασιών αλλά και ενδεχόμενες κυρώσεις από παραβίαση αυτών.
Προσύμφωνο:
Το προσύμφωνο, αποτελεί μεν προσυμβατική συμφωνία, δηλαδή συμφωνία πριν την οριστική συμφωνία ως προστάδιο αυτής. Δεν είναι όμως η οριστική συμφωνία ή οριστική σύμβαση που θα επιφέρει τις τελικές οικονομικές συνέπειες. Πάντως, είναι απολύτως δεσμευτικό και μπορεί να υποχρεώσει τα μέρη που το υπέγραψαν να καταλήξουν και να υπογράψουν και την τελική συμφωνία. Αν στη συνέχεια κάποιο από τα μέρη διστάσει και δεν επιθυμεί πλέον την σύβαση ο άλλος συμβαλλόμενος μπορεί είτε να τον εξαναγκάσει δικαστικώς σε τελική συμφωνία είτε θα ζητήσει αποζημίωση για την μη κατάρτιση της τελικής σύμβασης.
Σύμβαση πλαίσιο:
Η «σύμβαση πλαίσιο», είναι η σύμβαση με την οποία καθορίζονται οι όροι συνεργασίας των μερών. Από τη σύμβαση – πλαίσιο δεν απορρέει υποχρέωση των μερών να συνάψουν συμβάσεις. Απορρέει όμως η υποχρέωση, αν στο μέλλον συνάψουν συμβάσεις, αυτές να διέπονται δεσμευτικά από τους όρους που περιέχονται στη σύμβαση – πλαίσιο.
Αυτό που πρέπει να κατανοήσει κάθε επιχειρηματίας είναι ότι:
α) σημασία έχει το περιεχόμενο της συμφωνίας που θα υπογράψει και σε καμία περίπτωση η ονομασία της σύμβασης (πάγια άποψη του Αρείου Πάγου βλ. ΟλΑΠ 18/2006, ΑΠ 881/2010, ΑΠ 466/2010)
β) η υπογραφή μίας συμφωνίας προκαθορίζει τις υποχρεώσεις και τις επόμενες κινήσεις του, συνεπώς ας μην βιαστεί, ας μην αποδεχθεί προδιατυπωμένες συμφωνίες, πρώτα ας συμβουλευτεί.
Ιάκωβος Βενιέρης
Επίκουρος καθηγητής Νομικής Αθηνών, Δικηγόρος Παρ΄ Αρείω Πάγω (ven@valaw.gr)
Η δικηγορική μας εταιρεία έχει χειριστεί υποθέσεις τέτοιας φύσης, όμως η
απλή ανάγνωση του παρόντος δεν παρέχει πλήρη ενημέρωση, η οποία παρέχεται από τους δικηγόρους της εταιρείας μας.