Γίνεται έφεση κατά απόφασης ασφαλιστικών μέτρων;

Γίνεται έφεση κατά απόφασης ασφαλιστικών μέτρων;

Το άρθρο 699 ΚπολΔ απαγορεύει την έφεση κατά απόφασης ασφαλιστικών μέτρων. Η πρώτη και στενή ερμηνεία είναι ότι ποτέ δεν επιτρέπεται έφεση κατά ασφαλιστικών μέτρων.  


Είναι όμως έτσι;
Πρώτη εξαίρεση

Οι αποφάσεις που εκδίδονται με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων αλλά δεν διατάσσουν ασφαλιστικά μέτρα δηλαδή δεν είναι ασφαλιστικά μέτρα αλλά επιβάλλουν οριστική επίλυση της διαφοράς. Αυτές οι αποφάσεις κανονικά ανατρέπονται με έφεση και αναίρεση.

Αν δεν εμπίπτει η περίπτωση σε αυτήν την εξαίρεση, μπορεί να εμπίπτει στην δεύτερη.

Δεύτερη εξαίρεση 

Η ύπαρξη νέων πραγματικών περιστατικών (νέων δεδομένων όχι όμως απλά νέων αποδεικτικών μέσων) από τα οποία ο νόμος επιτρέπει να συναχθεί διαφορετικό δικαστικό συμπέρασμα και συνεπώς ανάκληση ή μεταρρύθμιση της απόφασης που εκδόθηκε και πράγματι αφορά ασφαλιστικά μέτρα. Από τις διατάξεις των άρθρων 695 έως και 697 ΚΠολΔ προκύπτει ότι οι κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων εκδιδόμενες δικαστικές αποφάσεις έχουν προσωρινή ισχύ, δεν επηρεάζουν την κυρία δίκη και μπορεί να ανακληθούν είτε από το Δικαστήριο που τις έχει εκδώσει είτε από το Δικαστήριο της κυρίας δίκης. Κατά τη διάταξη του άρθρου 696 § 3 ΚΠολΔ, το Δικαστήριο που διέταξε ασφαλιστικά μέτρα, έως την συζήτηση της αγωγής της αγωγής που αφορά την κύρια υπόθεση, έχει δικαίωμα, με αίτηση όποιου έχει έννομο συμφέρον, να μεταρρυθμίσει ή ν’ ανακαλέσει εν όλω ή εν μέρει την απόφαση του, εφόσον επήλθε μεταβολή των πραγμάτων που δικαιολογεί την ανάκληση ή μεταρρύθμιση της. Μεταβολή των πραγμάτων υπό την έννοια της προαναφερόμενης διάταξης υπάρχει όταν συνέβησαν κρίσιμα για την επανεκτίμηση της υποθέσεως πραγματικά περιστατικά που είτε έλαβαν χώρα μετά τη συζήτηση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων είτε προϋπήρχαν, αλλά ήταν άγνωστα στον αιτούντα ή ήταν, μεν, γνωστά, όμως ανυπαίτια δεν προτάθηκαν, τα οποία αν είχαν τεθεί υπόψη του Δικαστηρίου θα εμφάνιζαν διάφορη πραγματική κατάσταση και θα απέληγαν σε διάφορη κρίση.

Δεν συνιστά μεταβολή των πραγμάτων η ανακάλυψη νομικών ή ουσιαστικών σφαλμάτων της αποφάσεως ούτε η μεταβολή της νομολογίας ή η ύπαρξη νέων αποδεικτικών μέσων (εκτός αν αφορούν το κύρος των χρησιμοποιηθέντων στοιχείων), ενώ συνιστά μεταβολή η αλλαγή του νομοθετικού καθεστώτος που έχει άμεση ισχύ.

Ιάκωβος Βενιέρης, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω, Επίκουρος Καθηγητής Νομικής Αθηνών

Η δικηγορική μας εταιρεία έχει χειριστεί υποθέσεις τέτοιας φύσης, όμως η
απλή ανάγνωση του παρόντος δεν παρέχει πλήρη ενημέρωση, η οποία παρέχεται από τους δικηγόρους της εταιρείας μας.

Επικοινωνήστε μαζί μας

x

    Call Now Button