Το δικαστήριο μπορεί σύμφωνα με το Ν. 1733/1987 να υπολογίσει πλασματικά το ύψος της αποζημίωσης που δικαιούται ο δικαιούχος διπλώματος ευρεσιτεχνίας λόγω προσβολής των δικαιωμάτων του στην εφεύρεση απο τρίτο πρόσωπο (Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών 541/2010)
Η παραπάνω απόφαση έχει την ιδιαιτερότητα, ότι χρησιμοποιεί τον αφηρημένο υπολογισμό της αποζημίωσης που δικαιούται ο κάτοχος δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας στην περίπτωση προσβολής τους από τρίτον. Αυτός ο υπολογισμός της αποζημίωσης του δικαιούχου από την προσβολή των δικαιωμάτων του επί της εφεύρεσης προβλέπεται στο άρθρο 17 παρ. 2 Ν. 1733/1987.
Ο υπολογισμός αυτός εισήχθηκε με το Ν. 1733/1987 ενώ δεν είχε προβλεφθεί στον παλαιότερο Ν. 2527/1920 που βασιζόταν στο συγκεκριμένο και όχι στον αφηρημένο υπολογισμό της ζημίας του δικαιούχου. Πάντως και πριν την εισαγωγή του υπολογισμού αυτού στο Ν. 1733/1987 είχε υποστηριχθεί από τη θεωρία η ανάγκη παραγκωνισμού του συγκεκριμένου υπολογισμού αποζημίωσης και η επιλογή του υπολογισμού με βάση την (υποθετική) άδεια εκμετάλλευσης.
Ο συγκεκριμένος υπολογισμός της ζημίας του δικαιούχου των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας παρουσιάζει αποδεικτικές δυσκολίες, καθώς πρέπει ο δικαιούχος να αντλήσει στοιχεία από το πεδίο δραστηριότητας του προσβολέα. Η αοριστία του δικογράφου και της αξίωσης αλλά και η αποδεικτική αδυναμία αποδυναμώνουν, σχεδόν αφαιρούν, το δικαίωμα του δικαιούχου για αποζημίωση. Το πρόβλημα αυτό είχε αναδειχθεί στο δίκαιο εφεύρεσης των ΗΠΑ ήδη από το 1793 και προτάθηκε ως λύση ο υπολογισμός της ζημίας του δικαιούχου βάσει (υποθετικού) τιμήματος άδειας από χορήγηση υποθετικής άδειας χρήσης προς τον προσβολέα. Στη Γερμανία έχει εισαχθεί αυτός ο υπολογισμός στο δίκαιο της βιομηχανικής ιδιοκτησίας από τον 19ο αιώνα, αρχικώς νομολογιακώς και έπειτα με νομοθετική διάταξη.
Ο υπολογισμός της ζημίας βάσει της άδειας εκμετάλλευσης που θα δινόταν στον προσβολέα επιτρέπει στο δικαιούχο της εφεύρεσης την ελάφρυνση του αποδεικτικού αντικειμένου. Έτσι πλέον ο ζημιωθείς καλείται να αποδείξει μόνο την πράξη προσβολής και το ύψος του τιμήματος που θα διεκδικούσε ο δικαιούχος της εφεύρεσης από οποιονδήποτε τρίτο που θα ήθελε άδεια εκμετάλλευσης. Είναι αδιάφορο σε αυτήν την περίπτωση, αν πράγματι υπέστη ζημία ο δικαιούχος της εφεύρεσης, μείωση των κερδών του, κάποια περιουσιακή απώλεια κλπ., καθώς ο υπολογισμός αυτός λειτουργεί με το σκεπτικό που λειτουργούν και όσα ισχύουν για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό. Δηλαδή, ο προσβολέας αφενός δεν πρέπει να πλουτίζει παράνομα και αφετέρου δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά από ένα πρόσωπο που χρησιμοποιεί την εφευρετική ιδέα βάσει αδείας.
Ο υπολογισμός έχει ως αντικείμενο το τίμημα άδειας σε μια φανταστική ή πλασματική σύμβαση. Ορθώς επισημαίνεται προς αυτήν την κατεύθυνση ότι ο δικαστής θα πρέπει να κρίνει ως εάν τα μέρη (προσβολέας και δικαιούχος της εφεύρεσης) κατά υποθετικό τρόπο έκαναν μεταξύ τους διαπραγματεύσεις. Κατά την αξιολόγηση αυτών των υποθετικών διαπραγματεύσεων πρέπει να κυριαρχεί πιθανολόγηση των προσδοκόμενων αιτημάτων και ευελιξία-προσαρμοστικότητα στις ανάγκες της επίδικης επίλυσης της διαφοράς.
Οι συνθήκες της αγοράς και η οικονομική αξία της ευρεσιτεχνίας παρέχουν στοιχεία επαρκή για να στοιχειοθετηθεί το ύψος της άδειας εκμετάλλευσης. Στην παραπάνω περίπτωση η νομοθετική πρόβλεψη για τίμημα άδειας εκμετάλλευσης των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας διευκόλυνε την απόδειξη του ύψους τιμήματος για αυτήν την πλασματική-εικονική άδεια χρήσης.
Για περισσότερα ζητήματα σχετικά με την προστασία εφεύρεσης κάντε κλικ here and here
Για ζητήματα αποζημίωσης κάντε κλικ here and here
Για ζητήματα ακυρότητας ενός διπλώματος ευρεσιτεχνίας κάντε κλικ here
Για περισσότερα ζητήματα σχετικά με την άμυνα του εναγομένου που κατηγορείται για αντιγραφή εφεύρεσης κάντε κλικ here
Η δικηγορική μας εταιρεία έχει χειριστεί υποθέσεις τέτοιας φύσης, όμως η
απλή ανάγνωση του παρόντος δεν παρέχει πλήρη ενημέρωση, η οποία παρέχεται από τους δικηγόρους της εταιρείας μας.
