Η δικηγορική μας εταιρεία έχει χειριστεί υποθέσεις τέτοιας φύσης, όμως η
απλή ανάγνωση του παρόντος δεν παρέχει πλήρη ενημέρωση, η οποία παρέχεται από τους δικηγόρους της εταιρείας μας.
Η αφανής εταιρεία είναι η εταιρεία στην οποία τα μέρη πρωτίστως συμφωνούν ότι α) ο ένας εκ των εταίρων – ο εμφανής- θα φαίνεται ως δραστηριοποιούμενος στις συναλλαγές και β) ο άλλος εταίρος – ο αφανής – δεν θα φαίνεται στους τρίτους αλλά μαζί με τον εμφανή θα αποφασίζουν τις πράξεις και τις κινήσεις της αφανούς εταιρείας και θα καθορίσουν το ποσοστό συμμετοχής τους στα κέρδη ή στις ζημίες της εταιρείας. Η έννοια και η λειτουργία μιας αφανούς εταιρείας – οι σχέσεις αφανούς και εμφανούς εταίρου (Πολυμελές Πρωτοδικείο Θηβών 46/2008)
Η παραπάνω απόφαση έκρινε πως η (αρχικώς) αφανής εταιρεία για την οποία έχουν τηρηθεί οι διαδικασίες δημοσιότητας, αντιμετωπίζεται ως ομόρρυθμη εταιρεία. Αν μια εταιρεία χαρακτηρισθεί ως αφανής, σύμφωνα με την κρατούσα άποψη το τέλος της δε χρειάζεται να οδηγήσει σε διαδικασία εκκαθάρισης. Στην περίπτωση όμως που το εταιρικό σχήμα αντιμετωπίζεται ως δημοσιευμένη ομόρρυθμη εταιρεία, η λύση της εταιρείας οδηγεί στην τήρηση της διαδικασίας εκκαθάρισης. Αξιώσεις των εταίρων προβάλλονται κατά της εταιρείας ή και κατά των άλλων εταίρων μόνο μετά το τέλος της διαδικασίας εκκαθάρισης.
Σημειώνεται με έμφαση ότι οι δανειστές/πιστωτές της εταιρείας είναι ουσιαστικά δανειστές μόνο του εμφανούς εταίρου και δεν μπορούν να εγείρουν οικονομικές αξιώσεις κατά του αφανούς εταίρου. Η κοινοπραξία, αν δεν τηρηθούν οι διατυπώσεις σύνταξης εγγράφου και δημοσιότητας μπορεί να έχει χαρακτήρα αφανούς εταιρίας με εμφανή εταίρο ένα εκ των μελών της, φυσικών ή νομικών προσώπων που την αποτελούν. Επί αφανούς εταιρίας δεν υπάρχει λειτουργία αυτής προς τα έξω, δηλαδή ο εμφανής εταίρος δεν αναπτύσσει δραστηριότητα επ’ονόματι της εταιρίας, αλλά ενεργεί για την πραγμάτωση των σκοπών της εταιρίας ατομικώς. Μπορεί όμως να έχει και τη μορφή ομόρρυθμη «εν τοις πράγμασι» εταιρίας, οπότε τα μέλη αυτής θα ευθύνονται απεριορίστως και εις ολόκληρον για τις υποχρεώσεις της. Τέλος, η κοινοπραξία μπορεί να έχει και τη μορφή της δημοσιευμένης ομόρρυθμης εταιρείας.
Κριτήριο για το αν μια κοινοπραξία αποτελεί αφανή εταιρεία ή αδημοσίευτη ομόρρυθμη εταιρεία αποτελεί ο τρόπος με τον οποίο εμφανίζεται και συναλλάσσεται με τους τρίτους. Αν ο διαχειριστής εταίρος συναλλάσσεται μόνο στο όνομά του και για λογαριασμό του, τότε η κοινοπραξία έχει τη μορφή της αφανούς εταιρείας.
Η θεωρία και η νομολογία πάντως σε αντίθεση με την παραπάνω απόφαση έχουν υποδείξει πως πρέπει περιπτωσιολογικά να αντιμετωπίζονται οι συμφωνίες περί αφανών εταιρειών, των οποίων η ύπαρξη δημοσιοποιείται. Η θεωρία και η νομολογία υποδεικνύουν πως μόνο η ανακοίνωση της ύπαρξης των αφανών συμμετοχών δεν οδηγεί πάντα και αυτομάτως σε μετατροπή της αφανούς εταιρείας σε εξωτερική εταιρεία. Άλλωστε η νομολογία αναφέρει πως μπορεί ο αφανής εταίρος να μετέχει στην εσωτερική διαχείριση, με την συμφωνία ότι οι αποφάσεις θα παίρνονται από κοινού, αρκεί να μην αναμειγνύεται στην εκπροσώπηση της εταιρίας.
Προς την ίδια κατεύθυνση, αναφέρεται πως δεν αίρεται ο αφανής χαρακτήρας της εταιρείας και δεν μετατρέπεται η αφανής σε εξωτερική εταιρεία λόγω καταχώρισης της εταιρικής σύμβασης στα οικεία βιβλία των εταιρειών στο Πρωτοδικείο και η τήρηση της δημοσιότητας. Συγκεκριμένα η νομολογία αναφέρει πως μόνο η τήρηση των διατυπώσεων δημοσιότητας δεν αρκεί για να άρει τον χαρακτήρα της αφανούς εταιρείας. Ακόμα και σε μια τέτοια περίπτωση μεγαλύτερη βαρύτητα πρέπει να δίνεται στο σκοπό του εταιρικού συμφωνητικού που στοχεύει στην αφανή εταιρεία. Ο λόγος είναι πως αναδεικνύεται ως πιο βαρύνουσα η εκπεφρασμένη βούληση των εταίρων για σύσταση αφανούς εταιρείας.
Αν θεωρηθεί πάντως πως υπάρχει ομόρρυθμη εταιρεία, τότε η παραπάνω απόφαση ακολούθησε την κρατούσα άποψη ως προς τις αξιώσεις των εταίρων. Οι εταίροι κατά τη διάρκεια της εκκαθάρισης της ΟΕ, δεν μπορούν να ασκήσουν απαιτήσεις τους από την εταιρική σχέση αλλά η αξίωσή τους πρέπει να αποτελέσει κονδύλιο στον λογαριασμό της εκκαθάρισης. Στην παραπάνω απαγόρευση εμπίπτει η αγωγή προς διανομή των εταιρικών κερδών κατά της εταιρείας ή κατά των συνεταίρων. Κατ’ εξαίρεση όμως επιτρέπεται κατά τη διάρκεια της εκκαθάρισης η άσκηση τέτοιων αξιώσεων αν με αυτές δεν εμποδίζεται ή διευκολύνεται ο σκοπός της εκκαθάρισης.