Με τη διάταξη του άρ. 5 του ν 5092/2024, ο οποίος τιτλοφορείται «Όροι αξιοποίησης δημόσια περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές» προβλέπεται ότι «12. Ο καθορισμός ή επανακαθορισμός παλαιού αιγιαλού δε θίγει εμπράγματα δικαιώματα, τα οποία έχουν κτηθεί ή αναγνωρισθεί δυνάμει συμβολαιογραφικού εγγράφου ή άλλου δημόσιου εγγράφου που συντάχθηκε σε χρόνο προγενέστερο του καθορισμού ή την κυριότητα και νομή ακίνητων περιουσιακών στοιχείων που έχουν μεταβιβασθεί στην ΕΤ.Α.Δ. Α.Ε., σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 196 του ν. 4389/2016 (Α΄ 94)», ενώ το άρθρο 23 παράγραφος 3 αναφέρει πως « 3. Ο παρών δε θίγει εμπράγματα δικαιώματα που έχουν αποκτηθεί πριν από τη 23η Απριλίου 2019 σε παλαιούς αιγιαλούς που ανήκουν στη δημόσια κτήση, σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 6, περί ιδιοκτησιακού καθεστώτος αιγιαλού, παραλίας και παλαιού αιγιαλού. Παλαιοί αιγιαλοί που έχουν καθορισθεί από τη 23η Απριλίου 2019 μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος, ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου, με την επιφύλαξη της παρ. 12 του άρθρου 5. Ο ορισμός απάτητων παραλιών δε θίγει προϋφιστάμενα ιδιωτικά δικαιώματα επί των εκτάσεων παλαιού αιγιαλού που συνορεύουν με αυτές.» Κατ’ αποτέλεσμα [προέκυψε η ανάγκη να θεσπισθεί η διαδικασία αναγνώρισης εμπραγμάτων δικαιωμάτων ιδιωτών εντός παλαιού αιγιαλού.
Έτσι εξεδόθη η με αριθμό 46673ΕΞ 2024 Εγκύκλιος του Υπουργείου Οικονομικών με τίτλο «Ερμηνευτική εγκύκλιος για την παρ. 12 του άρθρου 5 του ν. 5092/2024 «Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξεις». Εκεί προβλέπονται οι όροι και οι προϋποθέσεις, δυνάμει των οποίων οι κατά τόπους Κτηματικές Υπηρεσίες αναγνωρίζουν περιουσιακά/ιδιοκτησιακά δικαιώματα ιδιωτών εντός τμήματος παλαιού αιγιαλού. Τα αρμόδια όργανα, αφού ελέγξουν τη συνδρομή των προϋποθέσεων που θέτει ο νόμος 5092/2024, προβαίνουν σε διαγραφή από τα δημόσια βιβλία των κτημάτων που έχουν καταγραφεί ως παλαιοί αιγιαλοί αφήνοντας αυτά στην ιδιωτική πλέον κτήση.