Ο διαχειριστής μιας εταιρείας την εκπροσωπεί επειδή έχει την νομιμοποίηση εκ του καταστατικού της ή εκ της απόφασης των εταίρων, ωστόσο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις μπορεί να ανακληθεί ο διορισμός του και με δικαστική απόφαση. Δηλαδή μπορεί κάποιος εταίρος να ζητήσει την δικαστική απομάκρυνση ενός διαχειριστή και την αντικατάστασή του με άλλον.
Στην παρακάτω περίπτωση αναλύεται το παράδειγμα της αντικατάστασης διαχειριστή μίας ΕΠΕ. Αναλογική εφαρμογή όμως των παρακάτω νομικών προϋποθέσεων βρίσκει ο εφαρμοστής του δικαίου και στις αντίστοιχες διατάξεις που ισχύουν για τις ΙΚΕ, τις ΟΕ, τις ΕΕ ακόμα και σε γενικές γραμμές στις ΑΕ (όπου ειδικά σε αυτές υπάρχει το ελεύθερα ανακλητό του διορισθέντος εκπροσώπου της εταιρείας).
Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 16 και 17 του ν. 3190/1955, οι διαχειριστές διορίζονται μεν με απόφαση της συνέλευσης των εταίρων η πράξη, ωστόσο, του διορισμού ολοκληρώνεται με την αποδοχή του διορισμού από τον διοριζόμενο, έστω και σιωπηρά, και όχι με τις διατυπώσεις δημοσιότητας του άρθρου 8, οι οποίες δεν έχουν συστατικό αλλά δηλωτικό/βεβαιωτικό χαρακτήρα (πρβλ. ΑΠ 397/2016, ΑΠ 1273/2006. ΑΠ 307/2003, ΑΠ 1204/2000, ΣτΕ 3217/2014, οι οποίες αφορούν την ερμηνεία των ταυτόσημων διατάξεων για το διορισμού του Διοικητικού Συμβουλίου της Ανώνυμης Εταιρείας από τη Γενική Συνέλευση αυτής).
Οι εταίροι και η συνέλευση της ΕΠΕ είναι αρμόδιοι για την αντικατάσταση ενός διαχειριστή. Ωστόσο, είναι δυνατή η αντικατάσταση καταστατικού διαχειριστή ΕΠΕ ορισθέντος για ορισμένο χρόνο απο το ΜονΠρωτοδικείο κατά την εκούσια δικαιοδοσία για σπουδαίο λόγο, χωρίς να απαιτείται η απόφαση αν υπάρχουν δύο εταίροι στην ΕΠΕ.
Δικαστική ανάκληση διαχειριστών ΕΠΕ επιτρέπεται:
α) όταν η διαχείριση ανατέθηκε με το καταστατικό σε εταίρους για ορισμένο χρόνο και
β) όταν ανατέθηκε σε εταίρους ή τρίτους για ορισμένο χρόνο με απόφαση των εταίρων διμελούς ΕΠΕ, εφόσον οι εταίροι διαφωνούν ως προς την ανάκληση και συντρέχει σπουδαίος λόγος. Είναι αδιάφορο αν το καταστατικό της ΕΠΕ ορίζει ότι ο διαχειριστής αναλαμβάνει καθήκοντα για αόριστο χρόνο.
Κατά το άρθρο 19 παρ. του Ν. 3190/1955, προβλέπεται ότι “Ο διαχειριστής που είτε ασκεί καταστατική διαχείριση είτε έχει οριστεί με απόφαση της συνέλευσης των εταίρων, ανακαλείται με απόφαση των εταίρων που λαμβάνεται με την πλειοψηφία του άρθρου 13, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στο καταστατικό. Αν η διαχείριση έχει ανατεθεί για ορισμένο χρόνο, το καταστατικό μπορεί να ορίζει και τους λόγους ανάκλησης. Στην περίπτωση αυτή η ανάκληση γίνεται με την επιφύλαξη τυχόν αξίωσης για αποζημίωση. Ο εταίρος που ασκεί τη νόμιμη διαχείριση του άρθρου 16 μπορεί να ανακληθεί με δικαστική απόφαση, εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος και απόφαση της συνέλευσης των εταίρων. Αν οι εταίροι είναι δύο (2) σε περίπτωση διαφωνίας, η διαχείριση μπορεί να ανακληθεί από το δικαστήριο μόνο για σπουδαίο λόγο, χωρίς να απαιτείται απόφαση της συνέλευσης των εταίρων. Ύστερα από αίτηση του ενός δεκάτου (1/10) των εταίρων που συγχρόνως εκπροσωπούν το ένα δέκατο (1/10) του συνολικού αριθμού των εταιρικών μεριδίων και εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος, το δικαστήριο μπορεί να ανακαλεί το διαχειριστή. Συμφωνία για μη ανάκληση από το δικαστήριο για σπουδαίο λόγο είναι άκυρη. Σε περίπτωση επείγοντος αποφασίζει προσωρινά το Μονομελές Πρωτοδικείο κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.”
Η δικηγορική μας εταιρεία έχει χειριστεί υποθέσεις τέτοιας φύσης, όμως η
απλή ανάγνωση του παρόντος δεν παρέχει πλήρη ενημέρωση, η οποία παρέχεται από τους δικηγόρους της εταιρείας μας.
